Affetmek

Seni en çok dibe çeken şeylere göz atalım mı biraz? Tüm yaşamını etkileyen, senin sen olmanda büyük katkısı olan negatif olay ve insanlara. Sen belki büyüdün, geliştin, çok yol kat ettin ama bazı gerçekler insanı bırakmıyor değil mi? Belki çok büyük güven problemlerin var yaşadıkların yüzünden, belki de kendini sevilmeye değer bile göremiyorsun içten içe. Yaşanılan büyük küçük ne olursa olsun unutma ki sen onu bırakmadıkça o da seni asla bırakmayacak.

Hepimiz bazı zamanlarda sihirli bir asamız olsun istemişizdir belki; kaderimizi değiştirecek, istediklerimizi verecek, yaşamamış olmayı dilediklerimizi bir anda geçmişimizden silecek. Aslında böyle bir güçten daha fazlasına sahip olduğumuzu fark etmemiz gerekiyor; "yaşanılandan ders çıkarıp geride bırakabilmek." Tıpkı bir meyve gibi, vitaminini al ve kabuklarını at. Kabuğuyla yemeye çalışma ki kabuğunun acısı güzel tadını bozmasın. Dersini çıkarıp yaşanılanları geride bırakmayı bil ki tüm bunlar hayatında seni geriye çekmek yerine kendine kattığın bir gelişim olabilsin.

İnsan öyle farklı bir tür ki bazen bile isteye, bazen de farkında bile olmadan yaşattıklarından bırak ders, anlam çıkarmayı neden diye sorgulamaktan öteye gidemediğini fark ediyorsun. Kimi zaman en yakınların; ailen, dostların belki. Böyle zamanlarda sorgulayıp durmak, yanlış sorular sormak kendine yüklediğin olumsuz duyguları doğurup bir de zaman kaybetmene neden olacaktır. Hepimizin bildiği en iyi yöntem olaylara kendi bakış açımızla bakmaktır fakat böyle bakmaya devam ettiğin sürece genellikle doğru sonuca ulaşamayacaksın. Her insanın ayrı bir hayat olduğunun farkına var. “Ben olsaydım böyle yapmazdım, bunu nasıl yapabildi, bende bıraktığı izlerin farkında bile değil mi?” gibi soruları kendine yöneltip durmak yerine mantıklı şekilde cevaplamayı dene. Sen olsaydın öyle yapmazdın fakat o sen değil. Ortaya çıkan durum senin için çok sarsıcı olmuş olsa da karşı taraf dünyaya senin gözlerinle bakmıyor. Evet, maalesef çoğu zaman sende açtığı yaraların farkında bile değil çünkü kim bilir onun yara almaktan anladığı, bir olayın onda yara açabilmesi için gereken seviye ne? İnsanları geçmişiyle, yaşadıklarıyla, kişiliğiyle, bakış açısıyla birlikte değerlendirmek zorundayız. Kimse senin gibi düşünmek ve hissetmek zorunda değil, sana düşen gerektiği yerde gereken tepkiyi ya da anlayışı gösterebilmek ve geçmişin izlerini üzerinde jilet yarası gibi taşımak yerine “Bu beni nasıl daha iyi bir insan yapar, bana neler öğretir, kendimi nasıl iyileştiririm?” sorularına odaklanmak olacak. Seni böyle derinden etkileyen olayı büyütmek değil; ders çıkarmak, seni kıran insan kim olursa olsun affedip sineye çekmek değil, affedip sadece bir insan olduğunu kabullenmek seni iyileştirecek. Herkesin doğru ve yanlış birçok yönü var. Karşındaki insanda odaklanacağın yön ondan önce seni etkileyecek. Hayatın hiçbir şeye takılı kalamayacağın kadar güzel ve kısa. Zamanını değiştiremeyeceğin şeyleri düşünmek için değil mutluluğu kendine çekmek için harca.

Zihnini pozitifliğe aç, yargılama; sorgula ve fark et.

---

Yazıyı bu yıl için seçtiğim mottoyla bitirmek istiyorum;

" Yaşadığın tüm zorlukların büyüteceği bir şey var; o da sensin!" :)